Dag 5: Mini-tour Bali

Onze hopelijk echt laatste dag op Bali was een stuk geslaagder met een mini-tour langs een aantal typisch Balinese plaatsen. Na een flinke nachtrust werden we opgehaald door de lokale gids van Indonesia Travel en met hem bespraken we het programma voor de dag en avond. Eerst reden we naar een batik en ikat werkplaats waar de traditionele Balinese kleding, kleedjes en schilderijen werden gemaakt. Na een kijkje in de werkplaats hebben we nog een paar dingen gekocht.

Voor planologen moet het zuiden van Bali een nachtmerrie zijn. Er zit totaal geen structuur in de bebouwing. Bijna alleen smalle overdrukke straatjes met aan weerszijden huisjes, werkplaatsen en winkels. Meer nog dan auto's zijn het scooters die de wegen overspoelen. Die worden gebruikt voor van alles en nog wat, vervoer van allerlei goederen (tot en met tapijten), maar een gezin met twee kinderen past er ook best op. Alles scheurt de weg op, over en af en het lijkt allemaal nog goed te gaan. Je toetert voor de vorm wel als iemand net voor je de weg opdraait of als je inhaalt waar dat eigenlijk niet kan, maar het gaat eigenlijk altijd goed. Men accepteert het 'weggedrag' omdat ze het allemaal doen. Het verkeer rijdt er links, maar een stukje spookrijden op je scooter is ook heel normaal. Openbaar vervoer is er niet op Bali. Geen treinen en de enkele lijnbus is er leeg, want er zijn geen connecties.

Onze volgende stop was de tempel van Taman Ayun. Nu heeft elk huis wel zijn eigen tempel(tje), maar dit is dan weer een wat groter complex. De zon is inmiddels onbarmhartig warm, maar wolkjes en zon zouden het de rest van de dag toch redelijk aangenaam maken. Voor de inwendige mens scoren we een mie-soep, kroepoek en banaantjes bij een van de warung-stalletjes bij de tempel. Een plaatselijke magere kat zag ook zijn kans schoon. Met een sprong dook hij op de offermandjes en snoepte wat de goddelijke offerwaar weg. Terug bij de auto flinke consternatie bij een bouwplaats. Een gewonde bouwvakker werd door zijn collega's op een pick-up wagen geladen en afgevoerd.

Een paar kilometer verder lag een Luwak koffieplantage (of 'Kopi plant' want ze hebben hier moeite met de f en de v). Met bordjes stond aangegeven welke bomen en planten er groeiden en dat was heel divers. Na een korte uitleg over het proces van koffieboon tot poeder kregen we diverse thee- en koffiesoorten te proeven. Voor Luwak koffie moest je apart (flink) betalen, maar dat is dan ook een heel bijzondere soort. Deze wordt gemaakt van de koffiebonen die de Civet kat ('Luwak') uitgepoept heeft. Doe mij maar een cappuccino.

Na dit stukje platteland - waar eindelijk het uitzicht niet aan beide kanten werd ontnomen door huisjes - tuften we westwaarts weer de drukte in. Geen idee waar het ene dorp eindigt en het volgende begint, daar is geen touw aan vast te knopen. Hier en daar werden straten versierd voor een aanstaande ceremonie. Daarvan hebben ze er nogal veel hier. Terwijl een aantal bezig was een lokale sim-kaart te scoren bij een winkel waar ze de bekende telefoonmerken Oppo, Kingberry en i-Cherry verkochten, heb ik een kwartiertje voorbijkomend verkeer op de foto gezet. Je weet niet wat je ziet ... tussen al die scooters ineens een groepje van 5 wielrenners, daarna ook nog een hardloopster, midden tussen het verkeer, trainingsjack aan.

Laatste stop op ze Balitour was Tanah Lot, een erg populaire kuststrook waar de machtige golven tegen de hoge kust op rollen. Vooral tegen zonsondergang stroomt het hier vol met toeristen en dus ook volop winkeltjes met kunst en/of prullaria. Met een drankje zagen we de zon ondergaan, met helaas een paar wolkjes op het moment surpreme. Met de 'Vuurdans' kregen we weer een stukje Balinese cultuur voorgeschoteld. Tussen de 'tchaka-tchaka' zingende mannen beeldden de Balinese schonen een ongetwijfeld spannend verhaal uit. Bij het schaarse licht kostte het moeite om de bewegende dansers vast te leggen op de foto.

Diner gebruikten we bij het ernaast gelegen visresraurant met de klotsen de golven op de achtergrond. De zelf aangewezen verse vis werd gewogen en bereid. Terwijl we deze opaten kwam een muzikaal trio langs de tafels verzoeknummers spelen ... van ons hoefde het niet, maar toen ze hoorden dat we Nederlands waren, begonnen ze "Sonja, lieve Sonja" te spelen ... kent u deze Hollandse smartlap? (beter van niet)

Iets na half 10 werden we afgezet in ons hotel. Een leuke dag op Bali, maar nu hopelijk wel echt de laatste dag.