Dag 12: Rinca

De eerste van onze tweedaagse bootexcursie naar Rinca en Komodo, waar we direct al de varanen volop in actie hebben gezien.

Iets te vroeg gewekt door de wel erg nabijgelegen moskee en het vroege daglicht hadden we een prima ontbijt op terras met zicht op de baai van Labuan Bajo. De koffers werden voor een nacht gestald bij de receptie en met een rugzak en wat proviand wandelden we naar de haven. Op ons 'privejacht' stonden koffie en thee al klaar toen we om 8.45 vertrokken. De tocht voerde langs de kust van west-Flores waar we een paar resorts en kleine dorpjes spotten. De stromingen in de zee zorgden voor bijzondere golfjes, kolken en stille plekken. De lichtblauwe plekken werden zorgvuldig gemeden, daar was het waarschijnlijk te ondiep om te varen.

Eerste stop was bij een klein eilandje vlak voor Rinca (spreek uit: Rintsja) waar we konden snorkelen. Het koraal was wat minder spectaculair dan bij Riung, maar er waren veel meer vissen in alle maten en kleuren. In het water werden we wel verrast op kleine prikjes overal. Dat werd veroorzaakt door kleine stekels waarvan de herkomst niet helemaal duidelijk was. Bovenop het eiland hield een visarend de wacht. Inmiddels stond een warme lunch voor ons klaar. Na de lunch voeren we naar Rinca. Bij Loh Buaya legden we aan bij de wat te krap bemeten steiger zodat we over drie naastgelegen boten moesten klauteren om aan vaste wal te komen. Daar werden we vrijwel meteen aangevallen door een wat brutale aap.

Rinca maakt ook deel uit van Komodo National Park en twee rangers leidden ons rond over hun gebied. We zijn iets te nuchter om te geloven dat de pakweg 10 varanen die we te zien kregen daar heel spontaan leven (maar dat de natuur een klein handje geholpen wordt), maar indrukwekkend zagen de 'draken' er wel uit. In het bos was een vrouwtje in een gat gekropen toen er een andere - volgens de ranger ook vrouwtje - aan kwam sluipen. Er ontstond een kort maar hevig gevecht, waarna de eerste op de rug ging en de andere een houdgreep toepaste. In plaats van aftikken werd het volgens ons een romantisch onderonsje. Ik gok dat de gids het er maar op hield dat het twee vrouwtjes waren vanwege zijn 15-jarige vrouwelijke moslim assistente uit Bima (Sumbawa) die stage liep voor haar Engels. De flink klim daarna leverde geen nieuw wild op, maar wel een mooi uitzicht over de baai. De wind was erg welkom, want verder was het er bloedheet zodat de waterflesjes in mum van tijd leeg waren. Gelukkig was er koude drank te koop bij het bezoekerscentrum en - wat een toeval weer - daar klom net een jonge varaan de boom in om te voorkomen dat hij opgegeten werd door zijn moeder.

Terug op de boot zetten we koers richting Komodo eiland. De zon gaat net onder als we voor anker gaan tussen nog een paar collega boten. Onmiddelijk komen er souvenirverkopers in kleine kano's op onze boot af. Dezelfde kralen en varaanbeeldjes waarvoor we uiteraard bedanken. Het avondeten werd op het dek geserveerd: rijst, vis, groenten en watermeloen en ananas als toetje. De wind viel weg en onze boot dobberde rond net als de boten naast ons. In de verte zagen we de lichtjes van Komodo village waar helaas ook een moskee is gevestigd. Iets na 9 uur worden de bedden ingericht. Vier er kunnen er slapen in twee kleine kajuitjes en de andere vier op matrassen op het dek. De wind is weggevallen en het is een prachtig rustige avond. Ik heb op het dek zicht op de maan. Benieuwd of ik er kan slapen.

Meer foto's Rinca/Komodo (Facebook)