Onze derde fietsdag was wederom prachtig maar ook weer serieus zwaar. Koos heeft als enige de volledige afstand gereden van 132 kilometer met een paar duizend hoogtemeters. Wij knepen na 75 kilometer in de remmen. Koos vierde vandaag onderweg de mijlpaal van 20000 fietskilometers (dit jaar wel te verstaan!).
Het was 's morgens vroeg al een drukte van belang in ons klooster. De kleinsten gingen al ruim voor 6 uur naar school, de iets ouderen waren zingend aan het vegen en boenen, geweldig. Wel een muts op want het was echt koud, misschien wel onder de 20 graden ... Na een prima ontbijt (de zusters scoren echt goed bij ons) was het tijd voor de derde etappe. Helaas andermaal niet voor Tom, want nu is zijn fiets niet helemaal lekker ... mogelijk ontstaan bij het demonteren in Denpasar.
Door het drukke Ruteng worden we de stad uit geleid in westelijke richting. Echt veel bedrijvigheid in deze stad en in het gebied dat we vandaag doorkruisen. Echt een groot contrast met het oosten van Flores waar het echt meer op nederzettingen lijken in een Derde Wereld land. Daar is de agrarische activiteit vooral gericht op zelf overleven terwijl we vandaag grote akkers en sawa's zagen waar massaal geproduceerd werd. Ook hier weer overal vuurtjes. Brandlucht is hier net zo gewoon als toeteren met je scooter of auto of roepen/zwaaien naar voorbijgaande fietsers.
Kort na Ruteng dook de weg ineens scherp omlaag met een paar scherpe bochten om na een brug net zo bruut omhoog te gaan zodat de benen direct 'wakker' waren. Andermaal was het erg jammer dat we geen informatie hadden over de rit qua hoogten en stijgingen, zodat alles opnieuw een verrassing was. We vertrokken op zo'n 1100 meter in de veronderstelling dat we vooral zouden dalen omdat onze eindbestemming aan zee ligt. Na 30 kilometer af en op waren we weer op 1200 meter, soms met geleidelijke klimmen, maar soms ook weer met brutale stroken boven de 10%. De lucht trok weer wat dicht, maar we zouden zelf de regen vandaag net ontlopen. Gevolg was wel dat het vrij aangenaam fietsweer was. Dat houdt wel in de locals in winterjassen en met muts op rondrijden op hun scootertjes.
We zorgen wederom voor veel verbazing en vreugde langs de route, voor veel kinderen wellicht de eerste keer dat ze een blanke door hun straat zien fietsen. Ik heb alleen niet de indruk dat we Manggarai op een idee brengen om zelf te gaan fietsen. In Limbung lunchen we waarna ons geadviseerd wordt om nog zo'n 6 kilometer door te rijden omdat het daarna serieus klimmen wordt. Dat laatste stuk gaat door een prachtig landbouwgebied met volop activiteit. Dan gaan de fietsen op de wagen en dat was maar goed ook, want de weg gaat gruwelijk zwaar omhoog en blijft op en af gaan tot Labuan Bajo, Dat is een drukke havenstad en tevens uitvalsbasis voor alle Komodo reizen. Duidelijk meer toeristisch dan wat we tot nu toe hebben gezien. Green Hill hotel heeft prachtig uitzicht op de haven en de ondergaande zon.
Het is echt even schrikken zoveel blanken hier te zien. Blijkbaar vliegen die naar Labuan Bajo en doen hier wat excursies en laten de rest van Flores wat het is. Wij dronken alvast onze eerste capuccino in anderhalve week, pinden geld en leverden de was af. Als we over twee dagen terug komen van de boot kunnen we die weer oppikken. Voor Sjaak en Carla Burghouts was dit de laatste fietsetappe. Na de bootexcursie vliegen zij terug naar huis.
Wij staan morgen om 08.30 uur klaar voor een tweedaagse bootexcursie naar Rinca en Komodo. Wandelen, snorkelen en hopelijk varanen spotten. En slapen op de boot, dus zaak om kleding en spullen te kiezen die daarvoor nodig zijn. De rest blijft in dit hotel achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten